Zien zonder gezien te worden. Een geheim huist in Annett Fradins schilderijen. Annett schildert de stilte van de tijd, niet de tijd die overvloedig is en zich met alles bemoeit, maar de tijd die niets is en in zijn onbeweeglijkheid voortduurt. De oneindigheid van dagen, van momenten. Maar is dat niet te rustig, te voor de hand liggend? Zien wat niet gezien hoeft te worden, dat is het raadsel van Annetts schilderijen. De eeuwigheid van het vergankelijke… Ze weigert elke vorm van concessie. Het essentiële vastleggen, een kwetsbare en vluchtige perceptie, dat is haar aanpak. De ruimte en puurheid van haar doeken geven de geest rust, waardoor ontsnapping mogelijk is zonder ooit direct dingen te onthullen. Ze geeft ons tijd voor onze eigen dromen en vragen. Een lang proces van reflectie voordat ze overgaat tot het schilderen. Vanuit een sober palet met gedempte, delicate en levendige tinten, waarbij ze overdaad, agressie en het geweld van verzadigde kleuren afwijst, glijdt ze zachtjes de diepten van het hart in. We steunen deze delicate kunstenaar met grote vreugde.